By: Gladys Salazar
(Craft Essay)
~YOU DIDN'T NEED TO PROTECT YOUR HEART JUST BECAUSE OF ME~
you didn't need to protect your heart
just because of me and you don't kill yourself in the ending sadness.
So many times or any another day
but the only things that make sense was death.
Especially, I started in the one things
to give yourself in a chance to feel a long life in the world.
You didn't need to protect your heart
just because of me and still youre one of the risk I could never take all the time.
Because sometimes its only worth if that person to you love me
.Its really depends on your own situation not the negative for me.
You didn't need to protect your heart
just because of me but loves me
.I should not feel like it all given.
Please,promise of me give your best in the failed memory
to give her enough but still deserve you to receive the beautiful life.
(Spoken poetry)
~Ang pangako natin sa isat isa ~
Ang taong marunong lumingon sa nakaraan,
maraming paghuhugutan yan.
Kaya naandito ako sa inyong harapan,
upang ibahagi sa inyo ang aking karanasan.
Karanasan na hindi ko kakalimutan,
Pagdating ng panahon na akin di itong babalikan. Kailangan ba kapag tayo ay nagmahal May tao na dapat humadlang? Hindi ba pwede nila tayo ay pabayaan na lang,
O susundin sila para sa ating kapakanan? Kay rami kong tanong sa aking isipan Ngunit alam ko NASA akin din ang kasagutan Kasagutan na magbbigay kalinawan, Sa aking puso't isipan na ngayon ay naguguluhan. Tao lang namn ako na may pusong nararamdaman, Nararamdaman na kelangan ko nng pakawalan. Na tulad din ng isang ibon sa kalawakan Na malayang nakkalipad sa kalawakan. Sana sa pagdating ng panahon Kaya ko nang ipaglaban Ang aking pagmmahal sayu aking mahal Nang walan pagdadalawang isip o pag-aalinlangan. Kung ganito ako ay sana ganito karin Sabi nga nila."kapag nagmahal ka ay kailangan mong lumaban.
Lumaban para sa iyong minamahal.Kaya hanggat maaga pa,Sana tayo ay magsumpaan. Magsumpaan na pagdating ng panahon ay tayo parin ang magmamahalan. Hindi ako mapapagod na hintayin ka Dahil alam ko sa aking piling ay magbabalik ka. Sa tamang panahon ng ating pagmamahalan Hindi ako magkakamali na ikaw ay kalimutan. Lumipas man ang maraming taon ng aking paghihintayan, Ang tangi kong hiling lamang,
ay sana sa ating dalawa ay walang magkalimutan, Magkalimutan sa sumpaan noon na ating inilaan.
Ang taong marunong lumingon sa nakaraan,
maraming paghuhugutan yan.
Kaya naandito ako sa inyong harapan,
upang ibahagi sa inyo ang aking karanasan.
Karanasan na hindi ko kakalimutan,
Pagdating ng panahon na akin di itong babalikan. Kailangan ba kapag tayo ay nagmahal May tao na dapat humadlang? Hindi ba pwede nila tayo ay pabayaan na lang,
O susundin sila para sa ating kapakanan? Kay rami kong tanong sa aking isipan Ngunit alam ko NASA akin din ang kasagutan Kasagutan na magbbigay kalinawan, Sa aking puso't isipan na ngayon ay naguguluhan. Tao lang namn ako na may pusong nararamdaman, Nararamdaman na kelangan ko nng pakawalan. Na tulad din ng isang ibon sa kalawakan Na malayang nakkalipad sa kalawakan. Sana sa pagdating ng panahon Kaya ko nang ipaglaban Ang aking pagmmahal sayu aking mahal Nang walan pagdadalawang isip o pag-aalinlangan. Kung ganito ako ay sana ganito karin Sabi nga nila."kapag nagmahal ka ay kailangan mong lumaban.
Lumaban para sa iyong minamahal.Kaya hanggat maaga pa,Sana tayo ay magsumpaan. Magsumpaan na pagdating ng panahon ay tayo parin ang magmamahalan. Hindi ako mapapagod na hintayin ka Dahil alam ko sa aking piling ay magbabalik ka. Sa tamang panahon ng ating pagmamahalan Hindi ako magkakamali na ikaw ay kalimutan. Lumipas man ang maraming taon ng aking paghihintayan, Ang tangi kong hiling lamang,
ay sana sa ating dalawa ay walang magkalimutan, Magkalimutan sa sumpaan noon na ating inilaan.
No comments:
Post a Comment